Τι σημαίνει να είσαι αθλήτρια?
Περήφανη να είμαι Αθλήτρια.
Αθλήτρια σημαίνει είμαι εκεί στον αγωνιστηκο δρόμο και μαχομαι. Παλεύω με ότι μπορώ και έχω.
Τα όπλα μου?
Το σώμα μου και οι ικανότητες του, το μυαλό μου και η δύναμη του και η φωτια της καρδιάς μου.
Αθλήτρια σημαίνει να συνεχίζω να παλεύω όταν οι συνθήκες δεν είναι με το μέρος μου, αλλά ξέρω ότι μπορώ να αντεπεξέλθω. Επειδή ξέρω τις ικανότητες μου και τις σέβομαι. Ξέρω τις αδυναμίες μου και τις δουλεύω.
Αθλήτρια σημαίνει γνωρίζω τον εαυτό μου, και με περιέργεια τον δουλεύω, να δω μέχρι που μπορώ να φτάσω.
Παλεύω για εμένα, τα οράματα μου, τις αδυναμίες μου και τα “φοβάμαι μου”. Παλεύω για όλα τα “αν” μου, τα θέλω μου και την οικογένειά μου.
Εύκολο να πεις “δεν μπορω”, “δεν είμαι”, “δεν εχω” και να τα παρατάς. Δύσκολο να τα αφήνεις όλα στην άκρη και να ψάχνεις τρόπους πως να αντιστρέψεις τις συνθήκες υπέρ σου.
Να τις κάνεις υπέρ σου και να νικάς.
Μόνο εσύ το ξέρεις, πότε νικάς και πότε όχι.
Αθλήτρια σημαίνει πιστεύω σε μένα.
Αθλήτρια σημαίνει πότε δεν εγκαταλείπω τον εαυτό μου.
Αθλήτρια σημαίνει: έτσι απλα, δεν τα παρατάω.
Proud to be αθλήτρια. Αθλήτρια means I'm there on the competitive road
and I'm fighting. I fight with everything I can and Ι have. My weapons; My body and it's abilities,
my mind and it's strength,
and the fire of my heart.
Being an αθλήτρια means continuing to fight when the odds
are not on my side, but I know I can get it through.
Because I know my abilities and I respect them.
I know my weaknesses and I work on them.
Αθλήτρια means I know myself, and I work on it
with curiosity, to see how far I can go.
I fight for me, my visions, my weaknesses and my "fears".
I fight for all my "ifs", my wants and my family.
Easy to say "I can't", "I'm not", "I don't have" and give up.
Hard to put everything aside,
and look for ways to turn the tide in your favor. Make them in your favor and win. Only you know when you win and when you don't.
Athlete means: I believe in myself.
Athlete means: I don't give up on myself.
Athlete means: just like that, I am not letting my weapons down.
Team,
The competition in Zagreb, (15-16th of June) have come to an end.
These are my raw thoughts of how I feel after and my thinking during the comp.
Some proud personal wins, and some event wins. Some weaknesses exposed and lessons learned.
This competition was a preparation for me for a bigger competition in Italy (5-7th of July).
A few days to calm down my mind, reflect on what happen, and recover my body. Then we grow stronger.
Never give up on you.
Big hugs,
Kay 🙂
